به غیر از معصومین بقیه افراد امکان سر زدن خطا را دارند. خستگی ،فشار زیاد کارها،ضیق وقت و... ممکن است براعصاب انسان فشار واردنماید و گاهی رفتاری ازش سر بزند که بعد ها پشیمان شود.چند وقت پیش در تلگرام فردی به صورت ناشناس از من گله میکرد که در اون زمانها که در پژوهشکده کار میکردم با ایشان رفتار تندی داشته ام و ایشان هنوز از دست بنده دلگیر هستند.گو اینکه هر چه فکر کردم این ماجرا را به یاد نیاوردم اما با توجه به جایز الخطا بودن انسان امیدوارم که ایشان بنده را ببخشند و کدورتی از من به دل نداشته باشند.البته در دوران کاری بالاخره برخوردهایی پیش می آیدهمانطور که پدر و مادرها گاهی با فرزندان خود رفتار تندی دارند در پژوهشکده نیز همینطور بودو ما دانش پژوهان را به سان فرزندان خود می پنداشتیم و اگر گاهی تندی هم داشته بوده ایم چون فکر می کردیم به نفع دانش پژوه هست این رفتار را داشته ایم.